Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2010

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΚΡΟΠΟΛΗ

Μετά την πτώση του Μεσολογγίου, ο Κιουταχής με 10.000 στρατό, προχώρησε στην Αττική, κατέλαβε την Αθήνα και πολιόρκησε την Ακρόπολη.Οι Έλληνες ήταν λίγοι, αλλά αποφασισμένοι να πολεμήσουν ως το τέλος μιμούμενοι το παράδειγμα των Μεσολογγιτών.Αρχηγός των Ελλήνων ήταν ο Γκούρας ο οποίος προσπαθούσε να "κρατήσει" την Ακρόπολη και ταυτόχρονα "ζωντανή" την επανάσταση στη Στερεά, αφού πληροφορίες ανέφεραν ότι οι Μεγάλες Δυνάμεις σκέφτονταν τη δημιουργία του νέου ελληνικού κράτους μόνο όμως από τις περιοχές που θα ήταν επαναστατημένες.
Ο Γιάννης Γκούρας
υπερασπίστηκε γενναία την Ακρόπολη ως το θάνατό του.
Η πολιορκία της Ακρόπολης από τον Κιουταχή

Εκείνη τη δύσκολη στιγμή διορίστηκε αρχιστράτηγος της Στερεάς ο Γεώργιος Καραϊσκάκης, άντρας με μεγάλες στρατηγικές ικανότητες.

Ο Καραϊσκάκης
ξέροντας ότι δε μπορεί να αντιμετωπίσει κατά μέτωπο τον Κιουταχή, αποφάσισε να αποκόψει τον εφοδιασμό του τουρκικού στρατού από τη Θεσσαλία.
























Πιο πάνω βλέπετε το Μοναστήρι και την εικόνα της Παναγιάς της Προυσιώτισσας στο Ν. Ευρυτανίας στο οποίο ο στρατηγός Γ. Καραϊσκάκης δώρισε το ασημένιο κάλυμμα της εικόνας σε ένδειξη ευγνωμοσύνης για τη θέρμη, η οποία τον ταλαιπωρούσε και από την οποία γιατρεύτηκε κατά την παραμονή του στη Μονή.Στο συγκεκριμένο Μοναστήρι ο Καραϊσκάκης βρήκε καταφύγιο σε πολλές δύσκολες στιγμές του.
Το Σκευοφυλάκιο της Μονής διαθέτει σήμερα τα όπλα του Καραϊσκάκη.



Έτσι δημιούργησε
φρουρές από τον Κορινθιακό κόλπο έως τον Ευβοϊκό. Και πράγματι, ανάγκασε τον Κιουταχή να εγκαταλείψει την Αττική. Μάλιστα και σε δυο μάχες που έδωσαν Τούρκοι και Έλληνες στην Αράχωβα και στο Δίστομο, οι Τούρκοι υποχρεώθηκαν σε μεγάλες ήττες.

Η μάχη της Αράχωβας( 17-24 Νοεμβρίου) κατέληξε σε μεγάλη νίκη των Ελλήνων, χάρη στο στρατηγικό σχέδιο του Καραϊσκάκη.

Στη συνέχεια, προχώρησε στην Αττική κι έστησε το στρατόπεδο του στο Κερατσίνι και στην Καστέλλα από όπου και είχε αρκετές επιτυχίες εναντίον των Τούρκων.


Η απόβαση του Καραϊσκάκη στο Φάληρο
Πίνακας του Θ. Βρυζάκη με θέμα "Το στρατόπεδο του Καραϊσκάκη στην Καστέλλα".

Στο μεταξύ, η κυβέρνηση ενίσχυσε τη φρουρά της Ακρόπολης και διόρισε αρχηγούς του στρατού και του στόλου τους Άγγλους Τσορτς και Κόχραν.

Τσωρτς
Οι δυο αρχηγοί όμως είχαν διαφορετική άποψη από τον Καραϊσκάκη και αποφάσισαν την αντιμετώπιση "κατά μέτωπο" του τουρκικού στρατού.
Την παραμονή της επίθεσης κι ενώ ο Καραϊσκάκης είχε δώσει διαταγή να μην πέσει τουφεκιά, έγινε μια μικροσυμπλοκή που εξελίχτηκε σε μάχη. Άρρωστος και με πυρετό πετάχτηκε από τη σκηνή του και προσπάθησε να περ
ιορίσει το κακό. Αλλά ένα βόλι τον βρήκε θανάσιμα και την άλλη μέρα ξεψύχησε.Ήταν η μέρα της γιορτής του (23-4-1827) Όλοι κατάλαβαν ότι ο χαμός του μεγάλου αυτού άντρα ήταν τεράστια απώλεια.

Ο θρήνος για το μεγάλο ήρωα

Άνδρες, γυναίκες και παιδιά με θρήνους και πραγματική συντριβή συνόδευσαν τον νεκρό μέχρι τη Σαλαμίνα, όπου και τάφηκε στο ναό του Αγίου Δημητρίου.


Ο τάφος σήμερα

Το μνημείο στο Φάληρο

Η μάχη που ακολούθησε, στον Ανάλατο, λίγο έξω από τον Πειραιά και μη έχοντας ικανό στρατηγό πια οι Έλληνες, κατέληξε σε μεγάλη καταστροφή του ελληνικού στρατού. Ο Κιουταχής χτύπησε με πεζικό και ιππικό τους Έλληνες και πολλοί οπλαρχηγοί σημαντικοί σκοτώθηκαν ενώ και η φρουρά της Ακρόπολης αναγκάστηκε να συνθηκολογήσει.


Λ. Βεΐκος και Γ.
Δράκος, σπουδαίοι οπλαρχηγοί που "χάθηκαν"στη μάχη του Ανάλατου

Η κυριαρχία πια του Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο και του Κιουταχή στη Στερεά είχε φέρει την Επανάσταση σε πολύ δύσκολη θέση...